บทความ
เรื่องเล่าดีดี...
มหาเศรษฐีเกือบจะชราผู้หนึ่ง
สุดแสนจะภูมิใจที่ลูกชาย
วัยห้าขวบของเขากำลังจะได้
เข้าเรียนในโรงเรียนชื่อดัง
ซึ่งระดับเศรษฐีอย่างพวกเขาเท่
โดยส่วนตัวของเขาเอง
ก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกั
ควบคู่ไปกับการสอนทฤษฏีในโรงเรี
ในวันหยุดเขาจะตระเวนพาลู
ท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ
แล้ววันหนึ่งเขาก็คิดถึงหัวข้
”ความยากจน”
เพราะเขามีความเชื่อว่า
ลูกชายของเขาคงไม่มีวันรู้จั
เขาจึงพอลูกชายไปเยี่ยมครอบครั
และพักอยู่กับชาวนาเป็นเวลา 1 วัน 1 คืน
เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวั
มหาเศรษฐีก็จะทดสอบว่า
ลูกชายได้อะไรบ้างจากการไปพั
ลูกชายตอบคำถามผู้เป็นบิดา ว่า
เขาขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ได้
และพักแรมที่นั่น
ซึ่งทำ ให้เขาได้พบว่า....
ชาวนามีที่ทำงานเป็นท้องนาที่
ในขณะที่พ่อมีเพียงห้องสี่เหลี่
แต่ก็ยังน้อยกว่าห้
อาหารที่ชาวนารั
รอบๆบริเวณบ้านโดย ไม่ต้อง ซื้อหา
ในขณะที่บ้านของเรามีตู้เย็นเท่
เวลารับประทานอาหารก็มีเพื่อน
คุยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่
ในขณะที่ตัวเองก็ต้องนั่
กับโต๊ะอาหารที่ยาวเกือบสิบเมตร
และ มีเก้าอี้ว่างเปล่าทั้งสองด้าน
ลูกชาวนา ที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขา
ต้องกอดเอวพ่อให้แน่น
เพื่อจะได้ไม่ตกจากจักรยาน
แต่เขาเอง ต้องนั่งในรถที่ใหญ่โต
อยู่ข้างหลังเพียงลำพังโดยมี
ชาวนามีแสงดาวแสงจันทร์เป็
ส่องสว่างตลอดเวลาในเวลากลางคื
แต่เขา ก็มีเพียงแสงจากโคมไฟที่ต้องซื้
......... ชาวนามีรั้วบ้านเป็นแม่น้ำภู
แต่เขาเองกลับมีเพียงแค่
ลูกชาวนาได้มีเพื่อนเล่นเป็นจิ้
แต่เขาเองกลับไม่มีใครเลย
เขาขอบคุณพ่ออีกครั้งที่ทำให้
จริงๆ แล้ว.......เรายากจนกว่
2553/02/23
Posted in | |
0 Comments »
